Την άνοιξη του 1957 ο Εθνικός έφτασε μία ανάσα από το να ντύσει στα «κυανόλευκα» τα αστέρια της εθνικής Ουγγαρίας, μαζί και τον Φέρεντς Πούσκας. Μία προσπάθεια που όμως έμεινε στα μισά και είχε ως αποτέλεσμα την εξόντωση της ομάδας του Πειραιά, μέσα από μία απόφαση «σκάνδαλο». Συλλέγοντας στοιχεία από τον Τύπο της εποχής αλλά κυριως από ένα κομμάτι που δημοσιεύτηκε στο The Blizzard το 2013 και στο οποιο ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα, θα προσπαθήσουμε να σας εξηγήσουμε το τι έγινε και δεν συνέβη κάτι που θα αλλαζε το status στο ελληνικό ποδόσφαιρο!
Σχετικά Άρθρα
Πώς τα ρωσικά τανκς διέλυσαν το 1956 την ουγγρική επανάσταση και την υπερδύναμη Χόνβεντ του Πούσκας! (video)
«Έντεκα εμείς, έντεκα και αυτοί»: Οι εκλεκτοί του Πούσκας έτοιμοι για τον τελικό, από άλλη λήψη (video)
Φέρεντς Πούσκας: Έργα και ημέρες του «καλπάζοντα συνταγματάρχη» που αγάπησε την Ελλάδα
Όταν ο Φέρεντς Πούσκας σκόραρε για τα μάτια της Ρίτα Χέιγουορθ!
Ήταν Απρίλιος του 1957. Το ελληνικό πρωτάθλημα ήθελε ακόμα τέσσερις αγωνιστικές για να ολοκληρωθεί και τον τίτλο διεκδικούσαν επί ίσοις όροις Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, αλλά και ο Εθνικός.
Πρόκειται για την περίοδο όπου ο Εθνικός διέθετε την καλύτερη ομάδα στην ιστορία του και ήταν πολύ κοντά στο να σημειώσει μία τεράστια έκπληξη για τα δεδομένα της εποχής.
Ο Δημήτρης Καρέλλας, βιομήχανος και ιδιοκτήτης της κλωστοϋφαντουργίας «ΑΙΓΑΙΟΝ», λάτρευε τον Εθνικό. Είχε όραμα να μετατρέψει τον σύλλογο σε κυρίαρχο του ελληνικού ποδοσφαίρου και θέλησε να «σπάσει» το κατεστημένο του ΠΟΚ, με μία κίνηση που γράφτηκε στην ιστορία.
Η προσπάθεια του Καρέλλα έχει ως φόντο τα γεγονότα που συνέβησαν στην Ουγγαρία το 1956 και την «Ουγγρική Επανάσταση». Η εξέγερση των Ούγγρων εναντίον του καθεστώτος των Σοβιετικών είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση της Χόνβεντ, της ομάδας όπου αγωνίζονταν τα μεγάλα αστέρια της «αράντσιπατ». Ο Πούσκας, ο Κόκσιτς, ο Τσίμπορ και αρκετοί ακόμα Μαγυάροι πήραν την απόφαση, μετά τον αποκλεισμό της Χόνβεντ από την Αθλέτικ Μπιλμπάο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών να μην επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Την περίοδο εκείνη μάλιστα, στον ελληνικό Τύπο έκανε την εμφάνισή του ένα δημοσίευμα που ανέφερε συμφωνία του Πούσκας και της παρέας του για φιλικούς αγώνας στην Αθήνα την άνοιξη του 1957.
Ο Καρέλλας λοιπόν εκμεταλλεύτηκε την έκρυθμη κατάσταση στην Ουγγαρία, για να ολοκληρώσει το όραμά του. Περίπου το ίδιο διάστημα σε μια γωνία ελληνικής εφημερίδας δημοσιοποιείται πως «ο Εθνικός βρίσκεται σε επαφή με την διοίκηση της Χόνβεντ και την Ουγγρική Κυβέρνηση ζητώντας την συγκατάθεσή τους για την αποστολή των δελτίων πέντε ποδοσφαιριστών της ομάδας, οι οποίοι έχουν συμφωνήσει να μετακομίσουν στην Αθήνα και να συνεχίσουν την καριέρα τους στο σύλλογο». Τονίστηκε μάλιστα ότι το «πράσινο φως» για την ολοκλήρωση της συμφωνίας θα έπρεπε να το δώσουν οι οικογένειες των ποδοσφαιριστών, χωρίς όμως να κατονομάζονται από το άρθρο.
Αυτό που ήθελε δηλαδή να πράξει ο Καρέλλας ήταν να φέρει στον Εθνικό όσους περισσότερους αστέρες της Ουγγαρίας μπορούσε. Ο αποκλεισμός της Χόνβεντ και η άρνηση των Μαγυάρων να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Έλληνας επιχειρηματίας για να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο. Μέσω του μάνατζερ Σωτήρη Βολανάκη, ίσως του μοναδικού της εποχής, ο οποίος ταξιδεύει αυτοπροσώπως στη Βιέννη, πείθει τους Ούγγρους να βρεθούν στην Αθήνα για φιλικά παιχνίδια.
Το ημερολόγιο έγραφε 17 Απριλίου 1957, Μεγάλη Τετάρτη, όταν η αποστολή των Μαγυάρων «πάτησε» στην Αθήνα και στο Ελληνικό επικράτησε το αδιαχώρητο. Ο Καρέλλας για να είναι… καλυμμένος ζητά άδεια από την Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία την κάνει δεκτή.
Κάπου εκεί όμως οι «μεγάλοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου άρχισαν να ενοχλούνται. Την περίοδο των γιορτών άλλωστε, ήταν παράδοση η διοργάνωση του Τουρνουά του Πάσχα, όπου λάμβαναν μέρος Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και μία καλεσμένη ομάδα από το εξωτερικό. Το 1957 αυτή ήταν η ρουμανική Προγκρεσούλ. Ο λόγος ύπαρξης του τουρνουά αυτού δεν ήταν άλλος από τις εισπράξεις των εισιτηρίων. Ένας τρόπος για να εξασφαλίσουν σημαντικά έσοδα οι σύλλογοι. Και για αυτό οι «μεγάλοι» ήταν… έξαλλοι με τον Καρέλλα.
Σε κάθε δημόσια εμφάνιση των Μαγυάρων φυσικά επικρατούσε πανικός, ενώ στον Τύπο το ενδιαφέρον μονοπωλούσαν οι κινήσεις, οι βόλτες και οι προπονήσεις τους. Το πρώτο φιλικό της σπουδαίας ουγγρικής ομάδας είχε οριστεί για τη Δευτέρα του Πάσχα με αντίπαλο τον Εθνικό στο Γ. Καραϊσκάκης.
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι στο Φάληρο βρέθηκαν 20.000 θεατές εκείνο το μεσημέρι, άλλες κάνουν λόγο για 30 χιλιάδες! Όπως και να έχει το νούμερο είναι τεράστιο. Η «Hungaria» διαλύει βέβαια τον Εθνικό με 7-0, με τους Ούγγρους να σχολιάζουν επικριτικά τον χωμάτινο αγωνιστικό χώρο. Ο Κόκσιτς τον συγκρίνει με γήπεδα στο… Σουδάν και ο Πούσκας με «δρόμο για ποδήλατα και αυτοκίνητα».
Το επόμενο φιλικό δεν άργησε να προγραμματιστεί για την Πέμπτη του Πάσχα με την Εθνική Ενόπλων. Στο μεσοδιάστημα ο Εθνικός επιβεβαίωσε τις φήμες για τους πέντε Ούγγρους, τον Σάμπο, τον Τσόλνοκ, τον Τζάμποκι, τον Γκαραμβολγκί και τον Σάγγι, οι οποίοι ήδη είχαν υπογράψει τα δελτία τους.
Ο Καρέλλας ωστόσο είχε γίνει «σκιά» του Πούσκας και οι φήμες πως είχε συμφωνήσει τόσο με εκείνον, όσο και με τον Κόκσιτς «οργίαζαν». Βέβαια, οι «μεγάλοι» τίποτα από όλα αυτά δεν το είχαν πάρει με καλό μάτι. Ο Εθνικός άρχισε να γίνεται όλο και πιο δημοφιλής και όλο και περισσότερος κόσμος συζητούσε για την ομάδα.
Κάπου εκεί το εγχείρημα άρχισε να καταρρέει. Ο Καρέλλας μετά την «Hungaria» κανόνισε να έρθει στην Αθήνα για φιλικό και η Ίντερ, ενώ προγραμμάτισε περιοδεία στην Αίγυπτο. Εκεί μάλιστα ήθελε να χρησιμοποιήσει εκτός από τους πέντε Ούγγρους, τον Γκαραμβολγκί και τον Σάμπο αλλά και τρεις ακόμα ταλαντούχους νεαρούς της Εθνικής Νέων της Ουγγαρίας, τον Τάμας Φριντβάλσκι, τον Γιόζεφ Κούζμαν και τον Ιστβάν Στάντσικ.
Όταν κυκλοφόρησε στον Τύπο ότι ο Εθνικός είχε συμφωνήσει και με τον Τσίμπορ, το ποτήρι ξεχείλισε. Η Ελληνική Ομοσπονδία αποφασίζει να τιμωρήσει την ομάδα του Πειραιά με την πρόφαση ότι οι συμφωνίες αυτές συνιστούν επαγγελματικά συμβόλαια. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα άλλωστε ήταν ακόμη ερασιτεχνικό και κάτι τέτοιο απαγορευόταν από τους κανόνες. Παραγνωρίζοντας, λοιπόν, την άδεια που είχε δώσει η ελληνική κυβέρνηση στον σύλλογο του Πειραιά για τα φιλικά με τη «Hungaria», επιβάλει τεράστιο πρόστιμο (125 φορές μεγαλύτερο του προβλεπόμενου) στους «κυανόλευκους» και δίμηνο αποκλεισμό από κάθε αγωνιστική υποχρέωση, αλλά με αναστολή!
Το οξύμωρο της υπόθεσης ωστόσο ήταν ότι οι Μαγυάροι δεν θα μπορούσαν να είναι επαγγελματίες καθώς η Ουγγαρία θα ήταν υποχρεωμένη να επιστρέψει το χρυσό μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς του 1952, αφού μονάχα ερασιτέχνες μπορούσαν να πάρουν μέρος τότε στους Αγώνες! Κι όλα αυτά μόλις δύο χρόνια πριν το αλλάξει μορφή πρωτάθλημα στην Ελλάδα και καθιερωθεί η Α' Εθνική...
Για να καλύψει(;) την «γκάφα» τότε η ΕΠΟ επιβάλλει και δεύτερη τιμωρία στον Εθνικό. Συγκεκριμένα, από το πουθενά εμφανίζεται μία καταγγελία από ποδοσφαιριστή της Προοδευτικής εις βάρος των Πειραιωτών. Μπορεί εν τέλει ο καταγγέλλων να αναίρεσε την καταγγελία του στη συνέχεια, όμως και πάλι υπήρχε… λάκκος στη φάβα, αφού αφορούσε παιχνίδι όπου ο Εθνικός ηττήθηκε με 2-0!
Κάπου εκεί ο Καρέλλας κάνει ακόμα ένα λάθος που στοίχισε ανεπανόρθωτα στον Εθνικό. Συγκεκριμένα, προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια ζητώντας υπέρογκη αποζημίωση για τη ματαίωση της περιοδείας στην Αίγυπτο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επιβληθεί στην ομάδα του μια εξοντωτική τιμωρία με αποκλεισμό για έναν χρόνο από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα! Στις 20 Μαΐου του 1957 η ΕΠΟ ανακοινώνει την απόφασή της να αποβάλει από το πρωτάθλημα τον Εθνικό, εξαιτίας της «διεξαγωγής φιλικών αγώνων με τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της αυτοεξόριστης εθνικής Ουγγαρίας».
Ως εκ τούτου, ο Εθνικός αποβλήθηκε από το πρωτάθλημα και δεν κατάφερε να δώσει τους τέσσερις εναπομείναντες αγώνες, όντας πολύ κοντά στην κατάκτηση του τίτλου. Έτσι, «έσβησε» οριστικά το όνειρο για τον σύλλογο…
Ελάχιστο διάστημα αργότερα μπήκε η «ταφόπλακα» στο όραμα του Καρέλλα. Η FIFA τιμώρησε τους Ούγγρους ποδοσφαιριστές για την σύσταση της «Hungaria» σε συμφωνία με την Ουγγρική Ομοσπονδία. Κάθε συμφωνία του Εθνικού λοιπόν διαλύθηκε και έτσι έληξε άδοξα μία ιστορία που θα μπορούσε να αλλάξει μία για πάντα τον ρου του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Φυσικά, ποτέ δεν αποδείχθηκε τίποτα περί συμφωνιών του Καρέλλα με τους Πούσκας, Γκρόσιτς και Κόκσιτς. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ο ιδιοκτήτης του Εθνικού προσπάθησε και είχε τα μέσα για να το πετύχει, αλλά η όλη υπόθεση συνιστά απλώς έναν «θρύλο».
Για αυτό και η τιμωρία του Εθνικού αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που σαφώς δεν είχε να κάνει με την έλευση των Μαγυάρων στη χώρα, αλλά με την προσπάθεια των «μεγάλων» να βγάλουν από τη μέση μία ομάδα που είχε προοπτικές για να μεγαλουργήσει.
Όσο για τον Πούσκας, έναν χρόνο αργότερα εντάχθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης και από εκεί και πέρα η ιστορία του είναι γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ ο Κόκσιτς με τον Τσίμπορ κατέληξαν στην Μπαρτσελόνα.
Μπορεί ο «Καλπάζων Συνταγματάρχης» να μην έμελλε να αγωνιστεί σε ελληνικό σύλλογο στην καριέρα του, ωστόσο μερικά χρόνια αργότερα βρέθηκε στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Παιχνίδι της μοίρας ή απλή σύμπτωση, το «τριφύλλι», δεκατρία χρόνια μετά την επιβολή της ποινής στον Εθνικό (20 Μαΐου 1970) ανακοίνωσε την πρόσληψη του Πούσκας. Ο οποίος μάλιστα οδήγησε την ομάδα στην πιο ένδοξη στιγμή της ιστορίας της, στον τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έναν χρόνο αργότερα.
Βασίλης Βασιλείου
